Άγιος Δημήτριος -Πολιούχος της Πλάκας

Η ανέγερση του ενοριακού ναού της Πλάκας χρονολογείται το 1840. Πρόκειται για έναν ναό που δεν αποκλίνει από τις συνηθισμένες τάσεις εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής στο νησί εκείνης της εποχής. Είναι τρίκλιτος με απλή στέγη και εξωνάρθηκα και η πρόσβαση στο ναό γίνεται από μια μόνο είσοδο, στο κεντρικό κλίτος. Τα κλίτη του ναού χωρίζονται από σειρές κιόνων, που έχουν γύψινο διάκοσμο. Ο διάκοσμος των κιονόκρανων των εσωτερικών κιόνων αποτελεί ένα συνδυασμό ιωνικής και κορινθιακής τέχνης. Στον εξωνάρθηκα υπάρχουν πέτρινοι κίονες με λιτά κιονόκρανα χωρίς περίτεχνο διάκοσμο. Ψηλά στην πρόσοψη του ναού υπάρχουν παράθυρα και φεγγίτες που δίνουν στο αέτωμα της στέγης εξαιρετική αισθητική που προσδίδει πολύ στην εξωτερική του εικόνα.
Η εξωτερική απλότητα του ναού ανατρέπεται στο εσωτερικό όπου ο πλούσιος και περίτεχνος διάκοσμος δημιουργεί ένα εντυπωσιακό πραγματικά αισθητικό αποτέλεσμα. Τόσο οι αγιογραφίες κυρίως τις οροφής όσο και τα ξυλόγλυπτα τμήματα του ναού δίνουν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο που λέγεται ότι έχει μεταφερθεί στην Πλάκα από κάποιο λεσβιακό μοναστήρι. Το τέμπλο του Αγίου Δημητρίου είναι πραγματικά ένα αριστούργημα. Δεν υπάρχει ούτε ένα μικρό τμήμα χωρίς περίτεχνο σκάλισμα που τραβά το βλέμμα και μεταφέρει στο θεατή την έμπνευση και την αριστοτεχνία του δημιουργού του.