Το όνομά της

Η Πλάκα οφείλει το όνομά της στο ομώνυμο ακρωτήριο της βορειοανατολικής εσχατιάς της Λήμνου με τις γκριζόμαυρες αλλεπάλληλες πλάκες. Το ακρωτήριο αυτό αναφέρεται από παλιότερους περιηγητές με τις ονομασίες: Palaqa burnu (Piri Reis 1521), Blava (Belon 1548, Dapper 1688, Choiseul-Gouffier 1788, Lacroix 1848) και Plaka (Conze 1858, Tozer 1889, De Launay 1894, Hauttecoeur 1903, Fredrich 1904).

Επειδή βρίσκεται στο μέσο περίπου της ευθείας μεταξύ Τρωάδας και Άθω, ορισμένοι θεώρησαν ότι πρόκειται για το Ερμαίον λέπας των αρχαίων, μέσω του οποίου μεταδόθηκε με φωτιά η είδηση της άλωσης της Τροίας. Αν και η άκρη έχει ύψος μόλις 70 μ., το ακρωτήριο προεξέχει βαθιά μέσα στη θάλασσα κι έχει οπτική επαφή και με τις δύο αυτές περιοχές. Γι’ αυτό άλλωστε, το 1912 στήθηκε εδώ περιστροφικός φάρος ύψους 30 μέτρων με ακτίνα δράσης 20 μιλίων. Στα δυτικά το φως του καλύπτει τα αβαθή Πλάκας-Σωτήρας και στα ανατολικά φθάνει ως τα Δαρδανέλια προστατεύοντας τους ναυτικούς από τους υφάλους Μύθωνες.

Πηγή: Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org/wiki/